Italijanski nacionalizam

Italijanski nacionalizam zasniva se na ideji da su Italijani etnički, kulturni i lingvistički nasljednici antičkih Rimljana, koji su naseljavali Apeninsko poluostrvo više od jednog milenija.^[1][2] Korijene vuče iz doba Renesanse.^[3] Italijanski nacionalizam je postao moćna politička snaga u 1830-im pod vodstvom Giuseppea Mazzinija.^[4] Bio je jedan od uzroka ujedinjenja Italije u 1860-im i 1870-im. Italijanski nacionalizam bio je značajan i u Prvom svjetskom ratu, kada su iredentisti prisvajali teritorije Austro-Ugarske. Italijanski fašisti došli su na vlast 1922. i vladali su sve do kapitulacije Italije u Drugom svjetskom ratu.

1. ^ Motyl 2001, str. 248. harv error: no target: CITEREFMotyl2001 (help)
2. ^ Aaron Gillette. Racial theories in fascist Italy. 2. izdanje. London, England, UK; New York, New York, USA: Routledge, 2003. str. 17.
3. ^ Trafford R. Cole. Italian Genealogical Records: How to Use Italian Civil, Ecclesiastical & Other Records in Family History Research. Salt Lake City, Utah, USA: Ancestry Incorporated, 1995. str. 15
4. ^ J. P. T. Bury. The new Cambridge modern history: The zenith of European power 1830–70. London, England, UK; New York, New York, USA: Cambridge University Press, 1964. str. 224